Weekendje

Vrijdag (23 mei) was ik afgezakt naar Managua om Alex (Alejandro) te gaan bezoeken. Na een 7 uurtjes in de bus was ik eindelijk in Managua. Een taxi naar het shoppingcentrum genomen en daar gewacht op Alex. Vrijdagavond hebben we wat bijgepraat bij zijn thuis.

Zaterdag hadden we met een paar vrienden van Alex afgesproken om naar een vriend (Mitchell) zijn eiland te gaan in het meer van Nicaragua (vlakbij Granada).
Het was een luie dag (iets te lui naar mijn mening) met wat vissen, rum en biertjes en zwemmen in het zwembad op het eiland. De visjes die we gevangen hadden hebben we later laken bakken bij een restaurant (2 eilandjes verder).

Hier enkele foto's van de zaterdag:

één van de honderde eilandjes in het meer van Nicaragua...

Ik dacht nog: 'Die vislijnen zijn precies accesoires van Barbie en Ken!' Maar je kan er dus toch aardige visjes mee vangen...

Aas vangen met het net...

Het zwembad

In het donker gingen we terug in een veel te vol bootje, ik denk dat het water 5 cm onder de rand van de boot was.
Zondag heb ik wat gewerkt aan het eindrapport bij Alex zijn thuis en maandag terug naar Nueva Guinea. In de laatste bus van Juigalpa naar Nueva Guinea besloot de buschauffeur een beetje te gaan racen... levensgevaarlijk! Twee oude amerikaanse schoolbussen die elkaar proberen in te halen in bochten tegen 100 km per uur, één tegenligger en ...

Maar blijkbaar dacht ik dat niet als enige, de vrouwen en mannen op de bus begonnen te roepen op de chauffeur (wel pas nadat we de andere bus hadden ingehaald), kreten als 'Hijo de puta!' klonken frequent. Een paar vrouwen waren aan het wenen en alle mannen stonden ondertussen op het gangpad te roepen tegen de buschauffeur... Deze besloot dan maar om tergend traag te gaan rijden, we werden ingehaald door een paar vrachtwagens en taxi's.

Tijdens deze (plots wel zeer) trage terugreis begon het hulpje van de buschauffeur (die goederen op het dak smijt en vastbind, deuren opensmijt in elk stadje en luidkeels 'Nueva Guinea! Nueva Guinea!' begint te roepen en de vervoersbewijzen afrekent) een preek af te steken dat we ons geen zorgen moeten maken...
' We geloven toch allemaal in God, als God beslist dat we vandaag moet sterven... dan sterven we vandaag! We leggen ons leven in zijn, en de chauffeur zijn handen, God waakt over ons, niets kan ons gebeuren!'

Iets waar bijna iedereen mee instemde, ik wou hem nog beschuldigen van blasfemie omdat hij zojuist van de buschauffeur een tweede God had gemaakt... maar besloot maar te zwijgen, wie ben ik...

Nat natter natst

Nu is het toch al een weekje goed aan het regenen, elke dag een gratis douche dus!

Gesprek met de gemeente en ENACAL

Gisteren gesproken met de milieuverantwoordelijke van Nueva Guinea en de grote baas van ENACAL voor het project.
Wat is ENACAL? Deze foto legt het wel uit...

Semana Santa (deel 3)

Op de terugweg passeerden we in Catarina, Massaya. een indruwekken uitzicht op een vulkaanmeer, vulkaan en in de achtergrond het meer van Nicaragua.

Jodri, Johanna en Jarre...

De huishoudster van Johanna (met een onmogelijke naam) met haar man, Cruz en de moeder van Johanna...

Ashley, de dochter van Connie (zus van Johanna)

Semana Santa (deel 2)

De volgende dag naar de zee, een hele dag aan de stille Oceaan met het gastgezin. Zwemmen was moeilijk (sterke golven) maar toch goed verfrist. Voetbal op het strand en luieren in een hangmat...

Samana Santa (deel 1)

Tijdens de paasvakantie heb ik het gastgezin vergezeld op familiebezoek in het droge westen van het land. We hadden een busje gehuurd en heel het gezin ging mee...

Johanna (de vrouw bij wie ik woon)
Ashley (De dochter van de zus van Johanna)
Martin (Chauffeur van dienst)

Onderweg richting Managua...

Jarre, de jongste zoon van Johanna...

's Avonds verbleven wij bij familie van Johanna, de volgende dag gingen we op familiebezoek.
Onderweg tussen twee families...

Een mango tussendoor...

Heel de familie ( de mannen behoorlijk onder invloed van de rum)

Onderzoek

De afgelopen week heb ik samen met drie studenten van de lokale universiteit URACCAN enquetes afgenomen bij de veehouders. Dit gebeurde in 3 kolonies, Los Angeles, Los Ranchitos en Nueva Guina zelf. Vandaag heb ik dan weer verscheidene boomkwekerijen in de buurt bezocht voor de prijzen van bomen te kunnen vergelijken.

Hieronder vind je enkele foto's van onderweg en van tijdens het werk...

Een kiezelmijn...

Een guitarenwinkel...

Een aantal intressante zaken die naar boven kwamen tijdens het onderzoek is dat veel boeren verschillende bomen gebruiken als medicijnen. Ook werd er in sommige gevallen wilde honing verkocht...

In Nicaragua is de overheid, het volk van Nicaragua, de eigenaar van rivieren. Veel boeren beschouwen echter de rivier als hun eigendom, sommige denken dat de rivier van God is... Tijdens het onderzoek vraag ik ook naar soortenrijkdom, iets wat iedereen hilarisch vind.. Ze moeten allemaal lachen als ik hun vraag of ze regelmatig apen (of andere beesten) zien...

Over God gesproken, de laatste tijd proberen veel mensen me te 'bekeren'. Ze willen dat ik mee kom naar kerken (de één katholiek, andere evangelistisch, nog andere van één of andere profeet...) of ze willen dat ik de bijbel met hun ga lezen...
Moeilijk om altijd maar nee te zeggen maar ze zijn er stilaan van overtuigd dat ik naar de hel ga, niet omdat ik een slecht persoon ben ... maar omdat ik rook en niet naar de kerk ga!

Voor de rest gaat alles zijn gewone gangetje... veel rijst en bonen!

Groetjes!

P.S: volgende week is het semana Santa dus ben ik er tussenuit van woensdag tot zaterdag (bestemming: Jinotepe en omgeving)

San Juan del Sur

De laatste dag bracht ik door in San Juan del Sur, een surfparadijs aan de Stille Oceaan.

Zaterdag om 5u vertrokken in San Juan del Sur naar Managua en vandaar uit terug naar Nueva Guinea. Onderweg kreeg de autobus wel een klapband maar dat was een welkome afwisseling.

Tot snel!